ციტატა ხაზს უსვამს ძაღლების ინტელექტს, ხაზს უსვამს მათ უნარს, წაიკითხონ და რეაგირონ ადამიანის სიგნალებზე, კონკრეტულად კი ცხვრისდოგების მაგალითის გამოყენებით, რომელსაც შეუძლია დაიცვას ხელით ბრძანებები. ეს ცხადყოფს, რომ ძაღლებს აქვთ კომუნიკაციის მინიშნებების დიდი გაგება, აჩვენებენ თავიანთ ჭკვიანობას და ვარჯიშობას.
ამასთან, სპიკერი აღიარებს, რომ ყველა ძაღლი არ არის თანაბრად ინტელექტუალური, აღიარებს, რომ ზოგიერთს შეიძლება ჭკვიანები არ ჰქონდეს. ეს ამბივალენტურობა იუმორის შეხებას მატებს, მიგვითითებს იმაზე, რომ მიუხედავად იმისა, რომ ძაღლები ზოგადად აღქმადები არიან, არსებობს გამონაკლისები, რომლებიც შეიძლება გასართობად აღიქმებოდეს, როგორც "ჭეშმარიტად სულელი".