... რადგან მე ვაფასებ უდიდეს პატივისცემას ყველას რელიგიური ვალდებულებების მიმართ, არასოდეს გაითვალისწინოთ რამდენად კომიკური და ვერ ვიპოვნე, რომ ჩემს გულში არ გამოდგება, რომ ჭიანჭველების კრება თუნდაც თაყვანს სცემდეს გომბეშო-ნაკადს ...
(...for I cherish the greatest respect towards everybody's religious obligations, never mind how comical, and could not find it in my heart to undervalue even a congregation of ants worshipping a toad-stool...)
"მობი-დიკში", ჰერმან მელვილი გამოხატავს ღრმა პატივისცემას ყველა რელიგიური პრაქტიკის მიმართ, მიუხედავად მათი გარეგნობისა თუ აღქმული ღირებულებისა. იგი ხაზს უსვამს იმას, რომ თაყვანისმცემლობის ყველაზე არატრადიციული ან ერთი შეხედვით აბსურდული ფორმებიც კი იმსახურებს აღიარებას და პატივისცემას. ეს შეხედულება ასახავს ტოლერანტობისა და დაფასების უფრო ფართო თემას იმ მრავალფეროვანი გზებისთვის, რომლითაც ინდივიდები ეძებენ მნიშვნელობას და კავშირს წმინდა.
მელვილის მეტაფორა ჭიანჭველების თაყვანისმცემლობაში, რომელიც გომბეშო-სტატუსს ასრულებს, ხაზს უსვამს იმ აზრს, რომ ყველა რწმენის სისტემა, არ აქვს მნიშვნელობა რამდენად ტრივიალურია ეს სხვებისთვის, მნიშვნელობას ანიჭებს თავის პრაქტიკოსებს. ეს სენტიმენტი მკითხველს მოუწოდებს, მიუახლოვდნენ სხვადასხვა სარწმუნოებას ღია გონებით და იმის გაგებით, რომ რწმენა, თუნდაც ყველაზე კომიკური, პატივისცემისა და აღფრთოვანების ღირსია.
