ამ ჯგუფის ახალი იდეები ფაქტობრივად ოქსიმორონული იყო, გაიფიქრა მარლისმა და უკანალი უმოძრაო სკამთან მიიტანა.
(Fresh ideas from this group was virtually an oxymoron, Marlys thought, wriggling her butt against the comfortless chair.)
მარლისი უხერხულად იჯდა სავარძელში და ასახავდა მის გარშემო მყოფი ჯგუფის ბუნებას. იგი გრძნობდა, რომ „ახალი იდეების“ ცნება თითქმის წინააღმდეგობრივი იყო, რაც მიუთითებს მონაწილეთა შორის ინოვაციის ან ორიგინალობის ნაკლებობაზე. ეს განწყობილება ვარაუდობს, რომ მათ დისკუსიებში ახალი პერსპექტივების ან კრეატიულობის მცირე იმედი არსებობდა.
როდესაც იგი თავის ადგილს იკავებს, დისკომფორტი ასახავდა მის უკმაყოფილებას ჯგუფის დინამიკით. მარლისის ფიქრებმა ხაზი გაუსვა მის სკეპტიციზმს მნიშვნელოვანი ცვლილებების ან პროგრესის წარმოქმნის შესაძლებლობის შესახებ, რაც კიდევ უფრო ხაზს უსვამს მის იმედგაცრუებას და მის გარშემო არსებულ სტაგნაციას.