სებასტიან ფოლკების "ენგლბში", პროტაგონისტი ასახავს მისი ემოციური მდგომარეობის სირთულეებს, სადაც სიმშვიდის მომენტები ერწყმის დაკარგვისა და შიშის გრძნობას. ეს შერევა ხაზს უსვამს მის შინაგან არეულობას, რაც იმაზე მიგვითითებს, რომ სიმშვიდესაც კი, მწუხარების ნარჩენები შენარჩუნებულია.
ციტატა ხაზს უსვამს ბრძოლას მშვიდობის მოძიებასა და გადაუჭრელი ემოციების დაპირისპირებას შორის. ეს ცხადყოფს, თუ როგორ შეიძლება სიმშვიდეს დაჩრდილოს დაკარგვის მოსალოდნელი გრძნობა, გამოავლინოს პერსონაჟში უფრო ღრმა დაუცველობა და მკითხველს მოუწევს იფიქრონ ცხოვრებაში ასეთ ორმაგობებთან გამკლავების გამოწვევებზე.