ფილიპ კ. დიკის წიგნი "ერთობლივი დრო" განიხილავს ადამიანის კონფლიქტის სირთულეს, განსაკუთრებით მეტაფორიულ სამოქალაქო ომებს. ასეთ საშინელ ვითარებაში, იდეა იმაში მდგომარეობს, რომ ვერავინ შეძლებს სრული სიმართლის პრეტენზიას, რაც სიტუაციას უშედეგოდ ჩერდება. ეს პერსპექტივა ხაზს უსვამს ბრალის მინიჭების მცდელობის უშედეგოობას, რადგან ყველა მონაწილე მხარე მსხვერპლშეწირვის ტვირთს იწვევს.
ციტატა ხაზს უსვამს თანდაყოლილ ქაოსს სამოქალაქო ომებში, რაც იმაზე მიგვითითებს, რომ ყველა მონაწილე დაიჭირეს ტანჯვისა და დანაშაულის ჩადენაში. კონფლიქტებში ზნეობის ორაზროვნება აშკარაა, რომ მცდელობა, თუ ვინ არის მართალი ან არასწორი, მხოლოდ სასოწარკვეთილებისკენ იწვევს, აძლიერებს მოსაზრებას, რომ სიწმინდისკენ მიისწრაფვის, ერთი გარდაუვალია უპირისპირდება ყველა მხარის მიერ გამოცდილი ტკივილს.