სიუჟეტი ასახავს მომენტს პეპელასთან და ფუტკართან, რომლებიც მოულოდნელად ჩნდებიან ზამთარში. პეპელა, ღია ცისფერი შავი ზოლით, როგორც ჩანს, შემთხვევით გადარჩა, რადგან ფუტკარი ტოვებს თავის მყუდრო სკას. ეს არსებები აჩენენ კითხვებს მათი გამბედაობისა და მიზეზების შესახებ, თუ რატომ აღმოჩნდნენ ისეთ გარემოში, სადაც ზამთრის მზე ქმნის სიცოცხლის ცრუ იმედს.
ტექსტი გვაფიქრებინებს ცხოვრებასა და მამაცობაზე არახელსაყრელი პირობების პირობებში. პეპელა და ფუტკარი სიმბოლოა გადარჩენისა და ადაპტაციისკენ სწრაფვას, მაგრამ ასევე იმ რისკებს, რომლებსაც ისინი იღებენ. სიტუაცია გვახსენებს, რომ საფრთხის შემცველ ვითარებაშიც კი არის ადგილი გამძლეობისა და ბრძოლისთვის. აქ პასუხისმგებელი პირი განასახიერებს ავტორიტეტს, რომელიც აკონტროლებს და შეუძლია ჩაახშოს ეს სასიცოცხლო ბრძოლა, მაგრამ ყველაფრის მიუხედავად, ეს პატარა არსებები აგრძელებენ არსებობას და ეძებენ გზას.