ჩვენ ძალიან ბევრი ტექნოლოგიური პროგრესი გვაქვს, ცხოვრება ძალიან საშინელია და ჩვენს საზოგადოებას მხოლოდ ერთი მიზანი აქვს: კიდევ უფრო მეტი ტექნოლოგიური საოცრების გამოგონება, რომ ცხოვრება კიდევ უფრო მარტივი და უკეთესი გახდეს. ყოველი ახალი სამეცნიერო აღმოჩენისთვის ლტოლვა იწვევს შიმშილს უფრო დიდი კომფორტისთვის და მის მისაღწევად მუდმივი ბრძოლა. ყველაფერი, რაც სულს კლავს, კლავს თანაგრძნობას, გაგებას, კეთილშობილებას. დრო არ ტოვებს ზრუნვას, თუ რა ხდება სხვა ადამიანებთან, სულ მცირე, ყველა კრიმინალთან.
(We have too much technological progress, life is too hectic, and our society has only one goal: to invent still more technological marvels to make life even easier and better. The craving for every new scientific discovery breeds a hunger for greater comfort and the constant struggle to achieve it. All that kills the soul, kills compassion, understanding, nobility. It leaves no time for caring what happens to other people, least of all criminals.)
ციტატა ანრი ჩარიერის "პაპილონიდან" ასახავს კრიტიკულ შეხედულებას თანამედროვე საზოგადოების დაუღალავი სწრაფვის შესახებ ტექნოლოგიური წინსვლისკენ. ის ვარაუდობს, რომ პროგრესისადმი ეს აკვიატება ხშირად იწვევს ცხოვრების გაბრაზებულ სტილს, რის გამოც ინდივიდები უპირატესობას ანიჭებენ კომფორტს ადამიანურ კავშირებზე. ახალი გამოგონებების უწყვეტმა სწრაფვამ შეიძლება დააკნინოს ჩვენი თანაგრძნობისა და გაგების უნარი, რადგან ცხოვრების აურზაური მცირე ადგილს ტოვებს სხვებისადმი გულწრფელი ზრუნვისთვის.
<p.charri></p.charri>