ასეთი წერილისგან, თავად სიკვდილი შეიძლება ყოფილიყო პოსტ-ბიჭი.
(Of such a letter, Death himself might well have been the post-boy.)
ჰერმან მელვილის "მობი-დიკის" ციტატა მიგვითითებს სიკვდილის თვალსაჩინო გამოსახულებას, როგორც საფოსტო მუშაკად. იგი გადმოსცემს გარდაუვალობის გრძნობას და მწუხარე რეალობას, რომელიც ახდენს პერსონაჟებს, რაც ხაზს უსვამს მათ სიკვდილიანობას. ეს მეტაფორა გულისხმობს, რომ ასეთ წერილში მოცემული სიახლეები მძიმეა, რაც პოტენციურად მიანიშნებს დასასრულს ან მნიშვნელოვან ზარალს. იგი ხაზს უსვამს კომუნიკაციის წონას და სერიოზულობას.
ციტატაში მოცემული ენა იწვევს ამაზრზენ ატმოსფეროს, რაც აძლიერებს სიკვდილის თემას, რომელიც ახდენს "მობი-დიკის" თხრობას. სიკვდილის ცნება, როგორც პოსტ-ბიჭი, ემსახურება მკითხველს შეახსენოს მუდმივი საფრთხეები, რომლებსაც მეზღვაურები ხვდებიან თავიანთ მოგზაურობებზე. იგი ხაზს უსვამს ზღვაზე სიცოცხლის სიზუსტეს, სადაც ხაზი ხშირად ბუნდოვანია არსებობასა და დავიწყებას შორის, რაც ასახავს მელვილის მიერ ბედისა და ეგზისტენციალიზმის შესწავლას მთელ რომანში.
