კურტ ვონეგუტის უმცროსი "ღმერთმა დაგლოცოთ, მისტერ როსუვატერი", პროტაგონისტი გამოხატავს იმედგაცრუებას საზოგადოებრივ ნორმებთან სიღარიბესთან დაკავშირებით. იგი ხაზს უსვამს, რომ სანამ სხვები ერთმანეთს სიამოვნებით მიესალმებიან, მისი საზოგადოება ხშირად იძულებულია ბოდიში მოიხადოს ფინანსური ბრძოლებისთვის. ეს საუბრობს უფრო ღრმა საკითხზე ამერიკაში, სადაც ეკონომიკურმა სტატუსმა შეიძლება გამოიწვიოს სირცხვილისა და არაადეკვატურობის გრძნობა. პერსონაჟის გამოსავალი ასახავს ამ საზოგადოებრივ ზეწოლებზე უარის თქმის სურვილს და სინანულის გარეშე მოიცვა მათი რეალობა.
უფრო მეტიც, იგი ამტკიცებს, რომ ყურადღება გამახვილებულია სიმდიდრეზე, არამედ ინდივიდების ხასიათზე და წვლილზე. თხრობა ხაზს უსვამს იმას, რომ ღარიბი ყოფნა არ უნდა იყოს უხერხულობის წყარო ისეთ ქვეყანაში, როგორიცაა ამერიკა, სადაც პატიოსნების, მოქალაქეობის და პირადი პასუხისმგებლობის ღირებულებები უნდა იყოს უპირატესობა. ეს პერსპექტივა იწვევს წარმატების მიღწევას ჩვეულებრივი შეხედულებებს და ხელს უწყობს ადამიანის ღირსების უფრო თანაგრძნობას ფინანსური მდგომარეობის მიღმა.