თერაპევტი, ამ დროსა და ადგილზე ნორმალურობის ღრმად გამოძიების შემდეგ, ვალდებული იყო დაასკვნა, რომ ნორმალური ადამიანი, რომელიც კარგად ფუნქციონირებს აყვავებული, ინდუსტრიული საზოგადოების ზედა დონეზე, საერთოდ ვერ გაიგებს მის სინდისს.
(The therapist, after a deeply upsetting investigation of normality at this time and place, was bound to conclude that a normal person, functioning well on the upper levels of a prosperous, industrialized society, can hardly hear his conscience at all.)
თერაპევტი, ინტენსიური გამოკვლევის შემდეგ, თუ რას ნიშნავს ნორმალური იყოს ჩვენი ამჟამინდელი საზოგადოებაში, ჩადის შემაშფოთებელ რეალიზაციაში. როგორც ჩანს, ის პირები, რომლებიც ნორმალურ და წარმატებულად აღიქმებიან მდიდარ, ინდუსტრიულ სამყაროში, ხშირად უჭირთ თავიანთი მორალური კომპასის ჩართვა. ეს რაზმი იწვევს შეშფოთებას საზოგადოებრივი ნორმების შედეგების შესახებ პირად ეთიკაზე.
ვონეგუტის დაკვირვება ვარაუდობს, რომ კეთილდღეობის ზეწოლამ შეიძლება შეამციროს სინდისი, რამაც გამოიწვია ცნობიერების ნაკლებობა ან ეთიკური მოსაზრებების შეშფოთება. სამყაროში, რომელიც უპირატესობას ანიჭებს წარმატებასა და ეფექტურობას, ინდივიდებმა შეიძლება უყურონ უფრო ღრმა მორალური პასუხისმგებლობები, რაც ხაზს უსვამს პოტენციურ გათიშვას საზოგადოებრივ წინსვლასა და პირად მთლიანობას შორის.