პერსონაჟი გრძნობს დამაჯერებელ აუცილებლობას, რომ გამოხატოს სიხარული, ხოლო მეთიუ ხდება მისი არჩეული თავდაჯერებული. მიუხედავად იმისა, რომ მან იცის, რომ იგი შეიძლება ნამდვილად არ იყოს ჩადებული ინვესტიციისთვის ბედნიერებაში, იგი მაინც თვლის, რომ მნიშვნელოვანია მისი გრძნობების გაზიარება. ეს ხაზს უსვამს მის სურვილს კავშირისა და კომუნიკაციისთვის, თუნდაც იმ ადამიანთან, ვინც შეიძლება ბოლომდე არ გააცნობიეროს მისი სენტიმენტები.
ამონაწერი ასახავს უფრო ღრმა ჭეშმარიტებას ემოციების შესახებ: სიხარული, როდესაც საკუთარ თავს ინახება, კარგავს თავის გავლენას, ხოლო მწუხარებას შეუძლია გააქტიურდეს, როდესაც მარტოობაში დგას. მისი სიხარულის გაზიარებით, იგი ცდილობს გააძლიეროს იგი, ხაზს უსვამს ადამიანთა მოთხოვნილებას, როგორც ბედნიერ, ისე რთულ პერიოდში. ეს თემა ეხმიანება იმ აზრს, რომ ურთიერთობები მნიშვნელოვან როლს ასრულებს იმაში, თუ როგორ განვიცდით ჩვენს ემოციებს.