ამდენი რამ შეამოწმებდა მის რწმენას. რა თქმა უნდა, ბიბლია იყო, მაგრამ ბიბლია იყო წიგნი და ასე იყო Bleak House, Treasure Island, Ethan Frome და ბოლო მოჰიკანები. ეს ალბათ სავარაუდოა, რადგან მან ერთხელ გაითვალისწინა დუნბარი, რომ ქმნილების გამოცანებზე პასუხები მიეწოდებოდა ხალხს ძალიან უმეცარ, რომ გააცნობიეროს ნალექის მექანიკა? ყოვლისშემძლე ღმერთი, მთელი თავისი უსაზღვრო სიბრძნით, მართლა ეშინოდა, რომ
(So many things were testing his faith. There was the Bible, of course, but the Bible was a book, and so were Bleak House, Treasure Island, Ethan Frome and The Last of the Mohicans. Did it then seem probable, as he had once overheard Dunbar ask, that the answers to riddles of creation would be supplied by people too ignorant to understand the mechanics of rainfall? Had Almighty God, in all His infinite wisdom, really been afraid that men six thousand years ago would succeed in building a tower to heaven?)
ამ ნაწყვეტი "Catch-22"-დან, პერსონაჟი ღრმა ეჭვს იწვევს რწმენის შესახებ, რადგან ის ასახავს სხვადასხვა ლიტერატურულ ნაწარმოებებს. მიუხედავად იმისა, რომ ბიბლია სულიერი სახელმძღვანელოს ემსახურება, ის კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებს, შეუძლია თუ არა მის სწავლებას ნამდვილად მიაწოდოს პასუხები ცხოვრების საიდუმლოებზე, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც შედარებულია სხვა კლასიკებთან, როგორიცაა "Bleak House" და "Treasure Island". ეს შედარება ბადებს ეგზისტენციალურ ეჭვებს ღრმა რელიგიური კონცეფციების სისწორეზე, როდესაც ადამიანის გაგების სიმარტივე ან უგულებელყოფაა.
პასაჟი ასევე ხაზს უსვამს პერსონაჟის სკეპტიციზმს ღვთიური სიბრძნის შესახებ. იგი კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებს მოსაზრებას, რომ ღმერთს შეიძლება შეშფოთებული ჰქონდეს ადამიანის ამბიციები, მაგალითად, კოშკის მშენებლობა, რომელიც ზეცას მიაღწევს. ეს ირონია მიგვითითებს კონფლიქტში ადამიანის მისწრაფებებსა და რელიგიურ მოთხრობებს შორის, რაც იწვევს რწმენის შესაბამისობას უფრო მეტი არსებობის და ბუნებრივი სამყაროს გაგებაში.