ბოტოქსის საქმე ის არის, რომ როცა ძალიან ბევრი გაქვს, მაშინ უნდა გააყალბო რეაქციები მხოლოდ იმისთვის, რომ ადამიანად გამოიყურებოდე - და შეუძლებელია ნამდვილი ყალბი რეაქციების გარჩევა ყალბი რეაქციებისგან.
(The thing about Botox is that when you've had too much, you then have to fake reactions just to look human--and it's impossible to distinguish real fake reactions from fake fake reactions.)
ჯონ სენდფორდის წიგნში "უხილავი მტაცებელი", ავტორი ეხება ბოტოქსის გადაჭარბებული გამოყენების გავლენას ადამიანის ნამდვილ ემოციებზე გამოხატვის უნარზე. როდესაც ინდივიდები გადიან ძალიან ბევრ მკურნალობას, მათ შეიძლება დაკარგონ ავთენტური რეაქციების გამოვლენის უნარი, რაც იწვევს მათ ემოციების ხელოვნურ სიმულაციას. ეს ქმნის დამაბნეველ სიტუაციას, სადაც რთული ხდება ბუნებრივი და იძულებითი პასუხების დიფერენცირება.
ციტატა ხაზს უსვამს იმ ირონიულ მდგომარეობას, რომელსაც აწყდებიან ისინი, ვინც დიდად ეყრდნობა ბოტოქსს ესთეტიკური გაუმჯობესებისთვის. მათი გამონათქვამების გაძლიერების ნაცვლად, ზედმეტმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს ბრძოლა ავთენტურად გამოჩენისთვის, რაც საბოლოოდ აკნინებს მათ ჰუმანურობას და ართულებს ყოველდღიურ ურთიერთობას.