აუდენის აღფრთოვანების უამრავი სხვა შემთხვევაა, რომ სიტყვების გამოყენება ამ დამღუპველი ლექსიკონის განაჩენის არქაულად გამოიყენოს. ვერასდროს მიიღებს შთაბეჭდილებას, რომ ეს სიტყვები იყენებენ თვალსაჩინო გზით: ისინი იქ არიან განზრახ, ზოგჯერ კი, ეჭვგარეშეა, ისინი არჩეულნი არიან არა მხოლოდ მათი სასიამოვნო ხარისხით, არამედ იმიტომ მაგრამ ისინი არასოდეს იყენებენ შთაბეჭდილებას.
(There are countless other instances of Auden's delight in using words on the cusp of that damning dictionary verdict archaic. Never does one get the impression that these words are being used in a showy way: they are there deliberately, and sometimes, no doubt, they are chosen not only for their pleasurable quality but because they have the right number of syllables for the line, but they are never used to impress. Rather, they are used to express and share the poet's delight in the sheer richness of the English language.)
ალექსანდრე მაკალ სმიტი განიხილავს, თუ როგორ ახდენს W. H. Auden ოსტატურად მოიცავს სიტყვებს, რომლებიც შეიძლება არქაულად ჩაითვალოს მის პოეზიაში. Auden– ის ლექსიკის არჩევანი არ არის გამიზნული მისი ლიტერატურული შესაძლებლობების ჩვენება, არამედ ასახავს ცნობიერ გადაწყვეტილებას მისი ლექსების რიტმისა და ხმის გასაუმჯობესებლად. ეს ფრთხილად შერჩევა ასახავს მის დაფასებას ინგლისური ენის სიმდიდრისთვის.
ვიდრე ამ სიტყვების გამოყენებას მკითხველების შთაბეჭდილების მისაღწევად, აუდენი მათ იყენებს სიხარულის გადასაცემად და ენის სილამაზის გასაზიარებლად. თითოეული სიტყვა ხელს უწყობს ლექსის მთლიან ესთეტიკას, ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ შეიძლება ენამ გამოიწვიოს სიამოვნება და მნიშვნელობა. მაკკალ სმიტი ხაზს უსვამს, რომ აუდენის ენობრივი არჩევანი აღნიშნავს ინგლისურის სიღრმესა და ისტორიულ ტექსტურას, იწვევს მკითხველს თავისი სიტყვიერი ნიუანსებით.