... ეს ძილიანი ღამეები, როდესაც უცნაურად საკმარისია ჩემი კონცენტრაცია მაღალი იყო, გაამძაფრა ალბათ იმ ძალისხმევით, რომ უგულებელყო ბომბი და რაკეტების ყოვლისმომცველი საფრთხე.
(...these sleepless nights, when oddly enough my concentration was high, fueled perhaps by the effort to ignore the all-engrossing threat of bombs and rockets.)
"ლოლიტას თეირანში კითხვა", აზარ ნაფისი ასახავს ირანის რევოლუციის დროს რთულ პერიოდებს, როდესაც შიში და გაურკვევლობა ყოველდღიურ ცხოვრებას ახდენდა. ძალადობისა და ბომბების მუდმივი საფრთხის მიუხედავად, მან აღმოაჩინა, რომ მისი კონცენტრაცია და შემოქმედება გაამძაფრა ძილიანი ღამეების დროს. ეს უჩვეულო ყურადღება გამახვილდა, როგორც თავდაცვის მექანიზმი მის გარშემო არსებული ქაოსის წინააღმდეგ, რაც გვიჩვენებს, თუ როგორ შეუძლია ლიტერატურას ბნელ დროში თუნდაც სიმშვიდე.
ნაფისის გამოცდილება ხაზს უსვამს კითხვის ძალას, რომ შესთავაზოს თავშესაფარი და სიწმინდე არეულობის ფონზე. ლიტერატურასთან ღრმად ჩართვით, იგი ქმნის განსხვავებას გარედან მჩაგვრელ რეალობასა და წიგნების გვერდებზე ნაპოვნი წარმოსახვით თავისუფლებას შორის. ეს მოგონება ცხადყოფს, თუ როგორ შეიძლება ხელოვნების და ცოდნის დევნა ყველაზე რთულ გარემოებებში გახდეს სიცოცხლის ხანგრძლივობა.