ცხოველებთან დაკავშირებით მორალურ დისკუსიებში, მიზეზმა უნდა იხელმძღვანელოს სტანდარტების დამკვიდრება და საპირისპირო არგუმენტების შეფასება. ამასთან, ხშირად უფრო გამჭრიახია ჩვენი შინაგანი მოტივაციით დაწყება, რომელიც ძირეულად შეიძლება შეფასდეს როგორც სიყვარული. ეს სიყვარული ასახავს უნიკალურ ურთიერთობას, სადაც ადამიანები, აქვთ ცოდნა და ძალა, ზრუნავენ ცხოველებზე, რომლებიც უდანაშაულო და დაუცველები არიან.
როდესაც ცხოველების ტანჯვისადმი თანაგრძნობით რეაგირებით, ეს ხაზს უსვამს ჩვენი ხასიათის დადებით ასპექტს, მაშინაც კი, თუ ზოგჯერ ამ განწყობის უგულებელყოფას ვირჩევთ. ისინი, ვინც ართმევენ ისეთ გრძნობებს, როგორც უბრალო სენტიმენტალურობას, ვერ აღიარებენ ადამიანის ბუნების მნიშვნელოვან ასპექტს, რომელიც ყველას გვაკავშირებს და მოგვიწოდებს, რომ ჩვენი თანამემამულეების კეთილდღეობის დაცვა მოვახდინოთ.