ტოლკინმა წარმოიდგინა ბეჭდების მბრძანებელი, როგორც წიგნი, როგორც ჰობიტი: მიზნად ისახავდა ახალგაზრდა აუდიტორიას, აშენდა იუმორისტული და გულწრფელად, და მოდელირებული იყო ხალხური ან ზღაპრის ისტორიის სტრუქტურაზე. მან მას ჰობიტის გაგრძელება ან ახალი ჰობიტიც კი უწოდა. ის
(Tolkien imagined The Lord of the Rings as a book very much like The Hobbit: aimed at a young audience, built around humor and pranks, and modeled on the structure of a folktale or fairy story. He even called it the Hobbit sequel or the new Hobbit. He)
ტოლკინი ითვალისწინებდა ბეჭდების მბრძანებელს, როგორც ჰობიტის გაგრძელებას, რომელიც ემსახურებოდა ახალგაზრდა დემოგრაფიას. იგი მიზნად ისახავდა თხრობას იუმორით და სათამაშო ანტიკვარებით, მას ტრადიციული ხალხური ან ზღაპრების ანალოგიურად აყალიბებდა. მისი ადრეული ცნობები ნამუშევარზე მოიცავდა მას ჰობიტის გაგრძელება.
თავის წიგნში, Bandersnatch: C. S. Lewis, J. R. R. Tolkien და Inklings– ის შემოქმედებითი თანამშრომლობა, ავტორი დიანა პავლაკ გლლიერი იკვლევს ტოლკინისა და მისი თანამედროვეების თანამშრომლურ ძალისხმევას. იგი ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ იმოქმედეს ამ მწერლებმა ერთმანეთზე, აყალიბებენ თავიანთ შემოქმედებით პროცესებს და საბოლოოდ გავლენას ახდენენ ფანტასტიკური ფანტასტიკის ლიტერატურულ ლანდშაფტზე.