დევიდ მიტჩელის რომანში "იაკობ დე ზოეტის ათასი შემოდგომა", პერსონაჟი იაკობ დე ზოეტი ექვემდებარება მკვეთრ დაკვირვებას, რაც ხაზს უსვამს მის გასაჭირს. შენიშვნა: "რა გჭირს, დე ზოე? შენ გეჩვენება, რომ ტრუსები გახეხილია", ემსახურება როგორც ცალსახა მეტაფორას მისი გაჭირვებული მდგომარეობის შესახებ, რაც მიანიშნებს იმაზე, რომ ის გადატვირთულია ან არეულობის მდგომარეობაშია. ეს მომენტი მოიცავს როგორც იუმორს, ასევე სერიოზულობას და გვთავაზობს თვალს დე ზოეტის ემოციურ ბრძოლაში მე-18 საუკუნის იაპონიის რთულ და კულტურულად მდიდარ გარემოში.
ეს ციტატა არა მხოლოდ ხაზს უსვამს დე ზოეტის შინაგან კონფლიქტს, არამედ ასახავს რომანის უფრო ფართო თემებს, როგორიცაა კულტურათა შეჯახება და გამოწვევები, რომლებსაც პიროვნებები აწყდებიან საზოგადოების ზღურბლზე. მიტჩელის მიერ ენის გამოყენება აინტერესებს მკითხველს, იწვევს სინანულსა და თანაგრძნობას დე ზოეტის მიმართ, ხოლო ერთდროულად წარმოაჩენს პერსონაჟებს შორის ურთიერთქმედებას მსუბუქი, მაგრამ მძაფრი სახით. "ბეშათენის" გამოსახულება ამატებს დისკომფორტის ფენას, რაც ხაზს უსვამს დე ზოეტის დაუცველობას მის უცხო გარემოში.