თქვენ სთხოვთ შიმშილ კაცს, - ამბობს გერიცუნი, - დალევა გლახაკისთვის.
(You ask a starved man," Gerritszoon says, "to drink to a glutton.)
დევიდ მიტჩელის რომანში "იაკობ დე ზოეტის ათასი შემოდგომა", პერსონაჟი გერიცუნი წარმოგვიდგენს ნათელ მეტაფორას, რომელიც ასახავს განსხვავებას საჭიროებასა და გადაჭარბებას შორის. მშიერი კაცის შედარებით ვინმესთან, რომელსაც სთხოვს მაწონის სადღეგრძელო, ის ხაზს უსვამს ღრმა უსამართლობას და ემოციურ არეულობას, რომელიც შეიძლება წარმოიშვას ასეთი კონტრასტებისგან. ეს ასახვა საუბრობს ადამიანთა ტანჯვის უფრო ფართო თემებზე და ბრძოლებზე, რომლებიც წარმოიქმნება არათანაბარი გარემოებებიდან.
განცხადება ასახავს ლტოლვისა და იმედგაცრუების არსს, ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ შეიძლება მძიმე სიტუაციებში მყოფ ადამიანებს გაუჭირდეთ ისეთი ქმედებების განხორციელება, რომლებიც არაკეთილსინდისიერად ან მტკივნეულად გრძნობენ თავს. ციტატა იწვევს მკითხველს, დაფიქრდეს ადამიანთა ურთიერთობებისა და საზოგადოების დინამიკის სირთულეებზე, სადაც ერთი ადამიანის სიმრავლე შეიძლება მტკივნეულად შეახსენოს მეორეს საკუთარი სიმცირის შესახებ. ამ კუთხით, მიტჩელი აძლიერებს ჩვენს გაგებას მისი ნარატივის პერსონაჟების შესახებ და მოგვიწოდებს, რომ თანაგრძნობით ვიყოთ მათ გასაჭირში.