'The 400 Blows' leek zoveel op mijn eigen jeugd, het verbaasde me echt.
('The 400 Blows' was so much like my own childhood, it really stunned me.)
Dit citaat benadrukt hoe diep persoonlijk en authentiek de film van François Truffaut is, en resoneert met kijkers die hun eigen ervaringen weerspiegeld zien op het scherm. Het roept een gevoel van nostalgie op en benadrukt de kracht van cinema om ons te verbinden met universele aspecten van de kindertijd, zoals onschuld, rebellie en ontdekking. Het vermogen van de filmmaker om zo'n herkenbaar verhaal weer te geven kan zowel empathie als reflectie bij het publiek oproepen, wat ons herinnert aan het belang van het vertellen van verhalen om onszelf en anderen te begrijpen.