Naguib Mahfouz, in zijn boek "The Mirage", presenteert een diepgaand idee over perceptie en begrip. Hij suggereert dat het hart zijn eigen visie bezit, een dieper bewustzijn dat het fysieke zicht door onze ogen kan overschaduwen. Deze metafoor impliceert dat emotioneel inzicht de realiteit kan verduidelijken of verdoezelen, afhankelijk van hoe intens men zich voelt of zich richt op een bepaalde waarheid.

Deze verklaring benadrukt dat wanneer iemand diep in beslag wordt genomen in hun gevoelens of verlangens, ze misschien de wereld om hen heen niet duidelijk zien, wat leidt tot een blindheid voor andere perspectieven of waarheden. Het dient als een herinnering aan de complexiteit van de menselijke ervaring, waar emotionele percepties vaak vormgeven van ons begrip van de realiteit.