Bij het verkennen van het bewustzijn werkt de geest van elke persoon op zijn eigen kenmerkende manier, net zoals de individuele lichtpatronen van vuurtorens over de hele wereld. Deze analogie benadrukt de diversiteit van gedachten en mentale toestanden onder individuen. Sommige hersenen functioneren gestaag en voorspelbaar, terwijl andere grillige fluctuaties vertonen. De ervaringen en intensiteit van het denken kunnen aanzienlijk variëren van persoon tot persoon.

Mitchell benadrukt deze verscheidenheid door de geest te vergelijken met hemellichamen, wat suggereert dat sommige levendig en vol leven zijn, terwijl andere nauwelijks flikkeren. De verwijzing naar quasars vertegenwoordigt de geesten die zich aan de rand van typische denkprocessen bevinden en belicht het enorme scala aan intellectuele en emotionele ervaringen. Deze metafoor onderstreept de unieke kenmerken van individuele geesten en de complexiteit van het menselijk bewustzijn.