En Halyard realiseerde zich plotseling dat, net zoals religie en de overheid eeuwen eerder waren opgesplitst in verschillende entiteiten, nu dankzij de machines, de politiek en de overheid naast elkaar leefden, maar bijna nergens aanraken.
(And Halyard suddenly realized that, just as religion and government had been split into disparate entities centuries before, now, thanks to the machines, politics and government lived side by side, but touched almost nowhere.)
In de "Player Piano" van Kurt Vonnegut Jr. onderzoekt het verhaal de verdeling tussen politiek en bestuur, parallel met de historische scheiding van religie en regering. Dit benadrukt de evoluerende relatie tussen maatschappelijke structuren en technologie, waarbij machines belangrijke aspecten van het leven zijn gaan domineren, waardoor een kloof wordt achtergelaten tussen de politieke sfeer en het werkelijke bestuur.
Het besef van Halyard benadrukt hoe technologie de moderne samenleving beïnvloedt, waardoor een ontkoppeling wordt veroorzaakt in de kaders van macht. De naast elkaar bestaan van politiek en overheid, hoewel schijnbaar samen, onthult een diepere vervreemding, wat suggereert dat machines op diepgaande manieren menselijke interactie en bestuur hebben hervormd.