Vroeg of laat gaat iemand de verbeelding van deze mensen vangen met wat nieuwe magie. Op de bodem zal het een belofte zijn om het gevoel van participatie terug te krijgen, het gevoel van nodig op aarde, waardigheid. De politie is helder genoeg om naar zulke mensen te zoeken en op te sluiten onder de antisabotagewetten. Maar vroeg of laat zal iemand lang genoeg uit het zicht blijven om een aanhang te organiseren. Paul
(Sooner or later someone's going to catch the imagination of these people with some new magic. At the bottom of it will be a promise of regaining the feeling of participation, the feeling of being needed on earth-hell, dignity. The police are bright enough to look for people like that, and lock them up under the antisabotage laws. But sooner or later someone's going to keep out of their sight long enough to organize a following. Paul)
Het citaat van de "Player Piano" van Kurt Vonnegut Jr. benadrukt de onvermijdelijkheid van iemand die een vergeten bevolking inspireert die verlangen naar doel en erkenning. De belofte om een gevoel van betrokkenheid en waardigheid nieuw leven in te blazen, spreekt over de diepe emotionele behoefte aan erbij horen bezeten door individuen gedesillusioneerd door de structuur van de samenleving. Deze inspiratie zal waarschijnlijk resoneren met degenen die zich gemarginaliseerd en losgekoppeld voelen.
Bovendien weerspiegelt de waakzaamheid van de autoriteiten, die anticiperen op de opkomst van dergelijke charismatische figuren, de angst voor een mogelijke opstand die de gevestigde orde zou kunnen bedreigen. Door te voorspellen dat iemand detectie zal ontwijken en een aanhang zal verzamelen, benadrukt Vonnegut de veerkracht van de menselijke geest en het potentieel voor collectieve actie, ondanks onderdrukkende maatregelen die zijn ontworpen om het te remmen.