In de roman "Player Piano" van Kurt Vonnegut Jr. onderzoekt het verhaal thema's van technologie, automatisering en de impact van een gemechaniseerde samenleving op individuele levens. Het verhaal bekritiseert het verlies van menselijke waarde in een wereld die wordt gedomineerd door machines, waar creativiteit en individualiteit vaak worden onderdrukt ten gunste van efficiëntie en productiviteit. De personages worstelen met hun rollen in deze samenleving, die vragen oproepen over doel en vervulling in een zeer geautomatiseerde wereld.

Het citaat: "Dan doe je het briljant, schat. Je komt nog naar Pittsburgh", weerspiegelt een gevoel van aanmoediging en veerkracht. Het benadrukt het idee dat, ondanks de uitdagingen en obstakels die je kunt krijgen, succes binnen handbereik is door doorzettingsvermogen en vastberadenheid. Dit idee resoneert met de worstelingen die de personages in het boek ervaren, en benadrukt het belang van hoop en ambitie te midden van de ontmenselijke krachten van de moderniteit.