In Donald Miller's "door geschilderde woestijnen" reflecteert de auteur over de majesteit van de natuur, met name bergen, en hun stille getuige van de schoonheid van de schepping. De beelden roept een scène op waarin twee vreemden vol ontzag staan, omringd door de levendige rode tinten van een zonsondergang. Dit moment van bewondering benadrukt de diepe verbinding tussen de mensheid en de natuurlijke wereld, en benadrukt dat zelfs de meest...