Angus glimlachte. Dus niets zeker is? Dat klopt, zei Big Lou. Behalve overlijden en belastingen, tussen Matthew tussenbeide. Is dat niet hoe het gezegde gaat? Ze betalen geen belasting in Italië, observeerden Angus. Ik kende een schilder in Napels die nooit belastingen betaalde - ooit. Zeer goede schilder ook. Wat is er met hem gebeurd? vroeg Matthew. Hij stierf, zei Angus. 33.
(Angus smiled. So nothing's certain, then? That's right, said Big Lou. Except death and taxes, interjected Matthew. Isn't that how the saying goes? They don't pay taxes in Italy, observed Angus. I knew a painter in Naples who never paid taxes–ever. Very good painter too. What happened to him? asked Matthew. He died, said Angus. 33.)
Het gesprek tussen Angus, Big Lou en Matthew benadrukt een speelse uitwisseling over onzekerheid in het leven. Angus merkt op dat niets zeker is, waarover Big Lou het eens is. Matthew voegt er humoristisch aan toe dat de enige zekerheden overlijden en belastingen zijn, wat leidt tot een discussie over belastingwetten in Italië, wat suggereert dat sommigen deze verplichtingen ontwijken. Dit creëert een luchtige toon terwijl ze de tegenstrijdigheden in het leven en menselijke ervaringen verkennen.
Angus herinnert zich een getalenteerde schilder uit Napels die nooit belastingen heeft betaald, wat nieuwsgierigheid naar het lot van de schilder verhoogt. Het sombere einde van het verhaal van de schilder - zijn dood - dient als een herinnering aan de finaliteit van het leven. Deze mix van humor en reflectie portretteert effectief de complexiteiten en onzekerheden die gepaard gaan met het bestaan, resoneren door hun dialoog.