... Ze was volkomen gelukkig geweest voordat ze hem had ontmoet; Inderdaad was ze toen nog iets gelukkiger geweest. Dus de inscriptie heeft misschien nauwkeuriger gelezen: "Om u eraan te herinneren hoe gelukkig u bent geweest in Edinburgh, ondanks de herinneringen van mij." Maar mensen schreven nooit dat soort brutaal eerlijke ding in boeken, grotendeels omdat mensen zeer zelden een duidelijk idee hebben van het effect dat ze op andere mensen hebben, of zichzelf kunnen toegeven. En Bruce, zoals Sally had ontdekt, ontbrak zowel inzicht in zichzelf als een begrip van hoe iemand zoals zij zich zou kunnen voelen over iemand zoals hij ...
(…She had been perfectly happy before she had met him; indeed she had been even slightly happier then. So the inscription might more accurately have read: "To remind you of how happy you've been in Edinburgh, in spite of the memories of me." But people never wrote that sort of brutally honest thing in books, largely because people very rarely have a clear idea of the effect that they have on other people, or can bring themselves to admit it. And Bruce, as Sally had discovered, lacked both insight into himself and an understanding of how somebody like her might feel about somebody like him…)
Het citaat reflecteert op de complexe emoties die verweven zijn met relaties. Het personage herinnert aan een tijd van geluk voordat hij iemand ontmoette die haar perspectief heeft gewijzigd. In plaats van hun connectie te vieren, is er een gevoel van nostalgie voor de vreugde die ze onafhankelijk heeft meegemaakt, wat een neiging suggereert om dat intense geluk te vergeten wanneer liefde of afhankelijkheid emoties compliceert.
De passage raakt ook het idee dat mensen vaak moeite hebben om hun impact op anderen nauwkeurig te beoordelen. Het benadrukt Bruce's gebrek aan zelfbewustzijn en begrip van Sally's gevoelens, die uiteindelijk hun relatie bemoeilijkt. Dit thema houdt in dat persoonlijke inzichten en empathie cruciaal zijn voor gezonde interacties en begrip in relaties.