Als gevolg van die ervaring denk ik dat alle antropologieën een hoffelijke vulkaan moeten bieden net buiten hun kleedkamers, zodat elke vrouw die door de verlichting als volledig onvoldoende wordt onthuld, zichzelf erin kan gooien in plaats van de winkel die al langer is dan absoluut noodzakelijk.
(As a result of that experience, I do think all Anthropologies should provide a courtesy volcano just outside their dressing rooms so every woman who is revealed as completely inadequate by the lighting can throw herself in rather than contaminate the store staging for any longer than absolutely necessary.)
In het boek van Laurie Notaro "Het zag er anders uit op het model: epische verhalen over dreigende schaamte en schande", reflecteert de auteur over het ongemak waar veel vrouwen worden geconfronteerd in passende kamers vanwege harde verlichting die hun onzekerheden kan vergroten. Ze drukt levendig het idee uit dat essentiële winkelomgevingen een 'hoffelijke vulkaan' moeten opnemen om vrouwen in staat te stellen te ontsnappen aan de overweldigende gevoelens van ontoereikendheid...