In Alexander McCall Smith's "A Distant View of Everything", reflecteert het personage Jamie over de blijvende aard van het lachen. Hij suggereert dat gelach een blijvende kwaliteit heeft, wat impliceert dat de vreugde die het brengt nooit echt vervaagt. Dit geloof is gekoppeld aan het idee van communicatie en verbinding, omdat hij verwijst naar Marconi's innovaties in het overbrengen van geluid over afstanden.
Jamie's inzicht benadrukt het belang van gedeelde momenten van geluk in ons leven. Lachen kan blijvende herinneringen en banden creëren bij individuen, die fungeren als een brug die die verbindingen in de loop van de tijd levendig houdt. Over het algemeen benadrukt de verklaring optimisme over de levensduur van vreugde en menselijke verbinding.