De hypotheekindustrie werd geconfronteerd met een aanzienlijk moreel gevaar vanwege de praktijk van kredietverstrekkers die hun leningen aan beleggers verkopen als hypotheekobligaties. Met deze opstelling konden kredietverstrekkers profiteren zonder de langetermijnprestaties van de leningen die ze zijn ontstaan te overwegen. Volgens Jacobs moedigde deze omgeving onethisch gedrag aan, naarmate de focus verschoof naar snelle winst in plaats van verantwoorde kredietpraktijken.
De situatie creëerde een broedplaats voor gewetenloze personen, omdat het de verkoop van risicovolle producten stimuleerde die kunnen leiden tot financiële ramp zonder persoonlijke verantwoording. In een dergelijk systeem leidde het gebrek aan bezorgdheid over de kwaliteit en duurzaamheid van de leningen tot wijdverbreide kwesties binnen de hypotheekmarkt, wat uiteindelijk bijdroeg aan de financiële crisis.