In het citaat reflecteert de spreker over de aard van geluk, wat suggereert dat het geen vast schema volgt. In verschillende stadia van zijn leven had hij verschillende verwachtingen over wanneer hij geluk zou vinden, alleen om te beseffen dat het niet iets is dat kan worden getimed of voorspeld. In plaats daarvan is geluk iets dat in het huidige moment bestaat, wat het belang benadrukt van leven in het nu.

Dit inzicht benadrukt dat het zoeken naar geluk in de toekomst, of het nu op een specifieke tijd of gebeurtenis wacht, kan leiden tot teleurstelling. De evolutie van de spreker door een naïef geloof in toekomstig geluk tot een begrip van haar directheid dient als een herinnering dat vreugde in het heden kan worden gevonden en dat het vaak onverwachts ontstaat in plaats van van het bereiken van toekomstige doelen. Uiteindelijk stimuleert de boodschap mindfulness en waardering van het huidige moment, waar echt geluk kan worden ontdekt. ​​