Expositie is een manier van denken, een leermethode en een expressiemethode. Bijna alle kenmerken die we associëren met een volwassen discours werden versterkt door typografie, wat de sterkst mogelijke vertekening heeft in de richting van expositie: een geavanceerd vermogen om conceptueel, deductief en opeenvolgend te denken; een hoge waardering van de rede en orde; een afkeer van tegenspraak; een grote capaciteit voor onthechting en objectiviteit; en een tolerantie voor vertraagde reactie.
(Exposition is a mode of thought, a method of learning, and a means of expression. Almost all of the characteristics we associate with mature discourse were amplified by typography, which has the strongest possible bias toward exposition: a sophisticated ability to think conceptually, deductively and sequentially; a high valuation of reason and order; an abhorrence of contradiction; a large capacity for detachment and objectivity; and a tolerance for delayed response.)
Exposition dient als een essentiële benadering van gedachte en leren, waardoor de manier waarop we ideeën uitdrukken. Het gedijt op de kracht van typografie, die een duidelijk en georganiseerd discours ondersteunt. Kenmerken van volwassen discours, zoals conceptueel denken, logische aftrek en een waardering voor bestelling, zijn verhoogd via dit medium. Typografie moedigt een gemotiveerde en systematische manier van denken aan, waardoor duidelijkheid en objectiviteit in communicatie mogelijk is.
Neil Postman, in 'onszelf tot de dood', benadrukt 'hoe deze kenmerken van expositie helpen tegenstrijdigheden te voorkomen en een doordachte reactie te bevorderen, die de waarden van een geïnformeerde samenleving weerspiegelen. Deze methode zorgt voor een meer losgemaakt perspectief, de sleutel tot het begrijpen van complexe ideeën en het aangaan van een zinvolle dialoog. Het vermogen om informatie met geduld en reden te verwerken, is essentieel in tegenstelling tot meer sensationele vormen van communicatie die tegenwoordig voorkomen.