Hoe graag wil je kanker? Slecht genoeg om er een regenboog van te eten? Persoonlijk denk ik dat de rode kanker het ergste zou zijn, maar alles wat je doorslikt met kunstmatige tinten erin zal een tumor uit je lichaam knallen de dag nadat je het hebt gegeten.
(How bad do you want cancer? Bad enough to eat a rainbow of it? Personally, I think the red cancer would be the worst, but anything you swallow with artificial hues in it is going to pop a tumor out of your body the day after you eat it.)
In haar boek 'The Poty Mouth at the Table' richt Laurie Notaro de absurditeit van ongezonde eetgewoonten aan door een provocerende vraag te presenteren over hoeveel men zou wensen om kanker in te nemen. Ze suggereert humoristisch dat het consumeren van felgekleurd, kunstmatig geverfde voedingsmiddelen, met name rood, kan leiden tot ernstige gevolgen voor de gezondheid, zoals het ontwikkelen van tumoren. Deze overdreven metafoor benadrukt de gevaren van bewerkte voedingsmiddelen die misschien aantrekkelijk lijken, maar schadelijk zijn voor welzijn.
Het schrijven van Notaro heeft een hekel om te bekritiseren om moderne voedingskeuzes te bekritiseren en lezers aan te sporen na te denken over wat ze echt consumeren. Door levendige voedselkleuren met kanker te vergelijken, benadrukt ze de potentiële risico's van kunstmatige ingrediënten terwijl ze een dialoog uitnodigt over het belang van gezond eten. Haar boodschap dient als zowel een humoristisch waarschuwend verhaal als een oproep om rekening te houden met wat we in ons lichaam stoppen.