In Kurt Vonnegut's "Slaughterhouse-Five" onderzoekt de hoofdrolspeler de complexiteit van het leven en het bestaan door de lens van oorlog en tijdreizen. Het verhaal nodigt lezers uit om de absurditeit van menselijke ervaringen en het emotionele onthechting te overwegen dat kan voortvloeien uit trauma. Het boek presenteert het leven als een reeks momenten die kunnen worden gewaardeerd in hun absurditeit, zelfs als men zich gevoelloos of losgekoppeld voelt.
Het citaat, "hoe leuk - niets te voelen en nog steeds volledig te kregen om te leven", weerspiegelt een diepgaande observatie over de menselijke conditie. Het suggereert dat louter bestaan vaak wordt gevierd, ongeacht emotionele betrokkenheid. Vonnegut's werk daagt lezers uit om na te denken over wat het echt betekent om te leven en de waarde van authentieke gevoelens te midden van de chaos van het leven.