In "The Hobbit" reflecteert Thorin Oakenshield op het belang van het waarderen van vreugde, gezelschap en de eenvoudige genoegens van het leven over materiële rijkdom. Hij suggereert dat als mensen prioriteit geven aan geluk en saamhorigheid, de wereld een betere en vrolijkere plek zou zijn. Dit sentiment benadrukt het idee dat ware rijkdom voortkomt uit ervaringen en relaties in plaats van het verzamelen van rijkdom.

Maar ondanks dit verheffende bericht erkent Thorin de onvermijdelijkheid van afscheidings manieren. Zijn afscheid duidt op een bitterzoete acceptatie van zijn situatie, waardoor de voorbijgaande aard van het leven onderstreept. Uiteindelijk resoneren zijn woorden met het idee dat hoewel rijkdom verleidelijk kan zijn, de essentie van een bevredigend leven ligt in het waarderen van wat echt belangrijk is.