De passage reflecteert op de ware essentie van adel, wat suggereert dat het niet alleen gaat over dappere daden in de strijd of kracht vertonen tegen anderen. Het benadrukt eerder een dieper begrip van compassie en veerkracht. Adel kan worden gevonden in de stille kracht van een persoon die standvastig blijft tegen de allure van misleidende ambities en die zich inleven in het lijden van anderen.

Soren's stilte als Boron spreekt duidt op een moment van reflectie, en benadrukt het belang van innerlijke kracht en empathie. Dit perspectief suggereert dat adel wordt bepaald door iemands karakter en het vermogen om contact te maken met de worstelingen van anderen, in plaats van alleen fysieke dapperheid of openlijke vertoningen van macht.