In de filosofische leer van Epictetus, een prominente stoïcijnse denker, wordt benadrukt dat eigenbelang een fundamentele drijvende kracht is in het leven van alle wezens. Hij beweert dat elk schepsel inherent verbonden is met zijn eigen behoeften en verlangens en de universele aard van deze waarheid benadrukt. Dit perspectief moedigt individuen aan om te erkennen dat zelfbehoud en persoonlijke motivatie de kern vormen van hun acties en beslissingen.
De reflectie vanEpictetus dient als een herinnering om realistisch te blijven over menselijk gedrag, waardoor het belang wordt onderstreept van het begrijpen van de eigen eigenbelang. Door deze universele wet te erkennen, kunnen individuen hun relaties en interacties effectiever navigeren, waardoor ze een dieper bewustzijn van zowel hun motivaties als die van anderen bevorderen.