In "The Novel Habits of Happiness" onderzoekt Alexander McCall Smith de complexiteit van het geheugen en de diepgaande emotionele impact op individuen. Het citaat, "Het is de ui, het geheugen, dat me aan het huilen maakt," suggereert metaforisch dat herinneringen, net als de lagen van een ui, diepe gevoelens en tranen kunnen oproepen als men in het verleden duikt. Deze vergelijking benadrukt hoe herinneringen zowel mooi als pijnlijk kunnen zijn, ter illustratie van hun veelzijdige aard.

Het verhaal duikt op hoe herinneringen onze identiteit vormen en onze keuzes in het leven beïnvloeden. De personages van McCall Smith navigeren hun herinneringen en onthullen hoe het verleden vreugde of verdriet kan inspireren. Uiteindelijk reflecteert de auteur op de betekenis van deze emotionele ervaringen, waardoor lezers eraan herinneren dat hoewel herinneringen tranen kunnen brengen, ze ook ons ​​leven verrijken, ons verbinden met onze geschiedenis en met elkaar.