Het concept van lookisme, verwant aan ageism en seksisme, benadrukt de vooringenomenheid waarmee individuen worden geconfronteerd op basis van hun fysieke uiterlijk. In de samenleving krijgen aantrekkelijke mensen vaak een preferentiële behandeling, die wordt weerspiegeld in verschillende aspecten van het leven, van vacatures tot dagelijkse interacties, zoals het ontvangen van clementie van autoriteitsfiguren zoals verkeersleiders. Deze maatschappelijke voorkeur suggereert dat uiterlijk de percepties en resultaten onnodig kan beïnvloeden, waardoor het goed uitziet om voordelen te genieten ten opzichte van anderen.

Deze observatie roept belangrijke vragen op over de eerlijkheid van dergelijke vooroordelen en hun implicaties. Net zoals leeftijd en geslacht kunnen leiden tot discriminatie, wijst Lookism op een alomtegenwoordig probleem waarbij schoonheid succes en acceptatie bepaalt. De verkenning van deze thema's in "het belang van zeven" werpt licht op hoe diepgewortelde culturele normen bepaalde uiterlijk geven, het onderstrepen van een behoefte aan bewustzijn en verandering in maatschappelijke houding ten opzichte van schoonheid en waarde.