Lupita gelooft dat dansen een essentiële uitdrukking is van vreugde en verbinding tussen mensen. Ze ziet individuen die niet dansen als een essentieel deel van het leven missen, wat haar ertoe brengt hen als egoïstisch en eenzaam te beschouwen. Voor haar is de daad van dansen niet alleen een tijdverdrijf; Het belichaamt gemeenschap, vrijheid en emotionele release.

Dit perspectief benadrukt de waarden van Lupita en haar begrip van menselijke interactie. In haar ogen kan deelnemen aan dans individuen op zinvolle manieren met elkaar omgaan, wat suggereert dat een gebrek aan deze betrokkenheid isolatie en egocentrisme symboliseert. Door haar opvattingen over dans illustreert de auteur bredere thema's van verbinding en de menselijke ervaring.