In zijn werk benadrukt Epictetus de strijd tussen persoonlijke integriteit en het verlangen naar sociale acceptatie. Hij merkt op dat veel mensen de neiging hebben hun normen te verlagen om in te passen en comfort te zoeken, wat leidt tot gevoelens van wrok jegens degenen die hun principes handhaven en streven naar zelfverbetering. Dit illustreert een conflict tussen het nastreven van externe validatie en innerlijke deugden.
Epictetus benadrukt het belang van trouw blijven aan iemands filosofische idealen ondanks maatschappelijke druk. Hoewel conformiteit tijdelijk comfort kan bieden, suggereert hij dat echt geluk voortkomt uit persoonlijke groei en naleving van iemands overtuigingen. Dit perspectief moedigt individuen aan om prioriteit te geven aan hun spirituele en morele waarden boven de vluchtige goedkeuring van anderen.