De meest ernstige confrontaties in het leven zijn niet politiek, ze zijn existentieel. Men kan het eens zijn met iemands politieke houding, maar oneens op een fundamentele manier met hoe ze in die positie kwamen. Het is een kwestie van houding, van morele configuratie. Mijn man en ik hadden veel grieven, maar het kwam allemaal neer op een fundamenteel verschil in de manier waarop we het leven waarnamen, de context waarin we onszelf en onze wereld definieerden. Daarvoor was er geen verzoening of resolutie, er was alleen scheiding of overgave.
(Most serious confrontations in life are not political, they are existential. One can agree with someone's political stance but disagree in a fundamental way with how they came to that position. It is a question of attitude, of moral configuration. My husband and I had plenty of grievances, but it all boiled down to a fundamental difference in the way we perceived life, the context within which we defined ourselves and our world. For that, there was no reconciliation or resolution, there was only separation or surrender.)
In haar boek 'Things I Sill Soil Ooor' benadrukt Azar Nafisi dat de belangrijkste conflicten waarmee we worden geconfronteerd vaak existentieel zijn in plaats van politiek. Dit onderscheid benadrukt dat hoewel mensen politieke opvattingen kunnen delen, hun onderliggende attitudes en morele kaders diep kunnen zijn. Dergelijke verschillen kunnen leiden tot diepe kloof die niet kunnen worden verzoend door louter overeenstemming over politieke kwesties.
Nafisi reflecteert op haar huwelijk en merkt op dat hoewel zij en haar man verschillende grieven hadden, de kernkwestie een fundamentele divergentie was in hun perceptie van het leven. Dit besef suggereert dat de essentiële worstelingen in relaties vaak voortkomen uit hoe individuen zichzelf en hun wereld definiëren. In dergelijke gevallen is de resolutie niet mogelijk, wat leidt tot keuzes tussen scheiding en overgave.