In het boek "Papillon" van Henri Charrière reflecteert het personage Jean Sans Peur over zijn fysieke transformatie gedurende een decennium doorgebracht in een harde strafkolonie. Aanvankelijk wordt hij afgebeeld als een robuuste en aantrekkelijke persoon, maar de barre omstandigheden van zijn gevangenschap eisen een ernstige tol van zijn uiterlijk en gezondheid. Dit contrast benadrukt de brutale impact van opsluiting op de menselijke geest en het lichaam.

Dit citaat omvat het thema van kwetsbaarheid en het verlies van vitaliteit dat vaak gepaard gaat met langdurig lijden. Jean's reis dient als een aangrijpende herinnering aan hoe veerkracht kan worden getest door tegenspoed, en het onderstreept de psychologische en fysieke littekens die kunnen voortvloeien uit dergelijke ervaringen.