In Kurt Vonnegut Jr.'s "God Bless You, Mr. Rosewater", drukt de hoofdrolspeler frustratie uit over maatschappelijke normen met betrekking tot armoede. Hij benadrukt dat hoewel anderen elkaar begroeten met beleefdheden, zijn gemeenschap zich vaak gedwongen voelt zich te verontschuldigen voor hun financiële strijd. Dit spreekt tot een diepere kwestie in Amerika, waar de economische status kan leiden tot gevoelens van schaamte en ontoereikendheid. De uitbarsting van het personage weerspiegelt een verlangen om deze maatschappelijke druk af te wijzen en hun realiteit te omarmen zonder spijt.

Bovendien betoogt hij dat de focus niet op rijkdom moet liggen, maar op het karakter en de bijdragen van individuen. Het verhaal benadrukt dat arm zijn geen bron van schaamte zou moeten zijn in een land als Amerika, waar de waarden van eerlijkheid, burgerschap en persoonlijke verantwoordelijkheid voorrang moeten hebben. Dit perspectief daagt de conventionele opvattingen over succes uit en moedigt een meer medelevend begrip van menselijke waardigheid aan buiten de financiële status.