Echte mensen maken hun leven niet meer op die manier. Die drie romantici die er zijn, zijn net zo logisch als Marie Antoinette en haar melkmeisjes. Wanneer het faillissementsprocedure begint - in een week, een maand, een jaar - zullen ze ontdekken dat hun enige economische waarde hier was als geanimeerd behang voor mijn restaurant. ' Bunny, tot zijn eer, was hier niet blij mee. 'Dat is allemaal voorbij, mannen werken met hun handen en rug. Ze zijn niet nodig.
(Real people don't make their livings that way any more. Those three romantics out there make as much sense as Marie Antoinette and her milkmaids. When the bankruptcy proceedings begin – in a week, a month, a year – they'll find out that their only economic value was as animated wallpaper for my restaurant here.' Bunny, to his credit, was not happy about this. 'That's all over, men working with their hands and backs. They are not needed.)
Het citaat weerspiegelt een desillusie met de geromantiseerde notie van handarbeid in een veranderende economie. Het suggereert dat het idee van mensen die de kost verdienen door hard werken verouderd is, het vergelijken van degenen die dergelijke idealen vasthouden aan historische figuren zoals Marie Antoinette, die hun onpraktischheid benadrukken. Het personage drukt een gevoel van naderende financiële ondergang uit voor deze romantici, wat suggereert dat hun bijdragen slechts decoratief zijn in plaats van waardevol in een moderne context.
Bunny's ongemak met dit perspectief duidt op een conflict tussen traditionele waarden van arbeid en de harde realiteit van hedendaagse economische structuren. Zijn verklaring benadrukt een verschuiving in maatschappelijke behoeften, waarbij fysieke arbeid wordt gedevalueerd, en personen die ooit waardigheid en doel in hun werk hebben gevonden, worden nu verouderd gemaakt. Deze kritiek nodigt uit op de implicaties van dergelijke veranderingen voor individuele waarde en gemeenschapsidentiteit.