Ongeveer een derde van de planeet leefde al in chronische armoede, volgens de statistieken van de Verenigde Naties. Farmer wees erop dat door de verspreiding van ziekte, analfabetisme en consumptie van middelen door de arme, welvarende landen in de eerste wereld in toenemende mate getroffen zouden worden, ze zouden terugschalen op hun eigen gebruik van middelen en onderwijs en gezondheidszorg naar de armen brachten. In zijn toespraken sprak Farmer graag over 'de natie van de mensheid', in tegenstelling tot ontwikkelde of onontwikkelde naties. Hij wilde dat iedereen de onderlinge verbondenheid van dit alles zou zien, en dat de verantwoordelijkheid van de WLS meer was dan alleen geld geven. Drie

(Roughly one-third of the planet already lived in chronic poverty, according to United Nations statistics. Farmer pointed out that through the spread of disease, illiteracy, and consumption of resources by the poor, prosperous first-world countries would increasingly be affected-unless they scaled back on their own use of resources and brought education and health care to the poor. In his speeches, Farmer liked to talk about "the nation of humanity," as opposed to developed or undeveloped nations. He wanted everyone to see the interconnectedness of it all, and that the responsibility of the WLs was more than just giving money. Three)

door Tracy Kidder
(0 Recensies)

Volgens de VN-statistieken leeft ongeveer een derde van de wereld in chronische armoede, die bezorgdheid uitte over rijkere landen over de impact van armoede op hun middelen en gezondheid. Farmer benadrukte dat landen uit de eerste wereld voor toenemende uitdagingen konden worden geconfronteerd als gevolg van uitputting van ziekten en hulpbronnen, waarbij ze aanspoorden hun consumptie te verminderen en onderwijs en gezondheidszorg voor slechtere populaties te verbeteren. Zijn boodschap was duidelijk: welvaart in ontwikkelde landen is verweven met het welzijn van zich ontwikkelende.

In zijn belangenbehartiging sprak Farmer over 'de natie van de mensheid', het idee dat alle mensen deel uitmaken van een wereldwijde gemeenschap, ongeacht de economische status van hun land. Hij betoogde dat de rijken hun gedeelde verantwoordelijkheid moeten erkennen om de minder bedeelden te ondersteunen, die verder gaat dan alleen financiële donaties. Deze onderlinge verbondenheid vraagt ​​om een ​​collectieve inspanning om de grondoorzaken van armoede en ziekte over de hele wereld aan te pakken.

Rate the Quote

Commentaar en beoordeling toevoegen

Gebruikersrecensies

Gebaseerd op 0 recensies
5 ster
0
4 ster
0
3 ster
0
2 ster
0
1 ster
0
Commentaar en beoordeling toevoegen
We zullen uw e-mailadres nooit met iemand anders delen.
Meer bekijken »

Other quotes in Mountains Beyond Mountains (Adapted for Young People): The Quest of Dr. Paul Farmer, A Man Who Would Cure the World

Meer bekijken »

Other quotes in book quote

Meer bekijken »

Popular quotes

Taffy. Hij denkt aan Taffy. Hij denkt dat het nu zijn tanden eruit zou halen, maar hij zou het hoe dan ook eten, als het betekende dat het met haar zou eten.
door Mitch Albom
Al onze menselijke inspanningen zijn zo, dacht ze, en het is alleen omdat we te onwetend zijn om het te realiseren, of te vergeetachtig zijn om het te onthouden, dat we het vertrouwen hebben om iets te bouwen dat bedoeld is om lang mee te gaan.
door Alexander McCall Smith
De waarde van geld is subjectief, afhankelijk van de leeftijd. Op de leeftijd van één vermenigvuldigt men het werkelijke bedrag met 145.000, waardoor één pond lijkt op 145.000 pond voor een éénjarige. Op zeven - Bertie's leeftijd - is de multiplier 24, zodat vijf pond lijkt op 120 pond. Op de leeftijd van vierentwintig is vijf pond vijf pond; Op vijfenveertig wordt het gedeeld door 5, zodat het lijkt alsof een pond en één pond lijkt op twintig pence. {Alle cijfers met dank aan de Schotse overheidsadvies Folder: uw geld hanteren.}
door Alexander McCall Smith
Niemand van ons weet zelfs hoe hij er ooit in is geslaagd om zijn LLB in de eerste plaats te krijgen. Misschien plaatsen ze tegenwoordig rechten in cornflakes in Cornflakes -dozen.
door Alexander McCall Smith
Kijk, als je zegt dat de wetenschap uiteindelijk zal bewijzen dat er geen God bestaat, moet ik daarover van mening verschillen. Hoe klein ze het ook terugbrengen, tot een kikkervisje, tot een atoom, er is altijd wel iets dat ze niet kunnen verklaren, iets waardoor het uiteindelijk allemaal is ontstaan. En hoe ver ze ook proberen de andere kant op te gaan – om het leven te verlengen, met de genen te spelen, dit te klonen, dat te klonen, honderdvijftig te worden – op een gegeven moment is het leven voorbij. En wat gebeurt er dan? Wanneer het leven ten einde komt? Ik haalde mijn schouders op. Zie je? Hij leunde achterover. Hij glimlachte. Als je aan het einde komt, begint God daar.
door Mitch Albom
Kleine steden zijn als metronomen; Met de minste film verandert de beat.
door Mitch Albom
Je zegt dat je had moeten overleden in plaats van mij. Maar tijdens mijn tijd op aarde stierven mensen ook in plaats van mij. Het gebeurt elke dag. Wanneer de bliksem een ​​minuut nadat je weg bent, of een vliegtuig crasht waar je misschien op bent geweest. Wanneer uw collega ziek wordt en u niet doet. We denken dat zulke dingen willekeurig zijn. Maar er is een evenwicht aan alles. De ene verwelkt, de andere groeit. Geboorte en dood maken deel uit van een geheel.
door Mitch Albom
We krijgen zoveel levens tussen geboorte en dood. Een leven om een ​​kind te zijn. Een leven om volwassen te worden. Een leven om te dwalen, te vestigen, verliefd te worden, ouder te worden, onze belofte te testen, onze sterfelijkheid te realiseren-en in sommige gelukkige gevallen om iets te doen na die realisatie.
door Mitch Albom
Maar een inktpenseel, denkt ze, is een loper voor de geest van een gevangene.
door David Mitchell
Ik heb de neiging zenuwachtig te worden bij het zien van dreigende problemen. Naarmate het gevaar dichterbij komt, word ik minder nerveus. Als het gevaar nabij is, zwel ik van felheid. Terwijl ik met mijn aanvaller worstel, ben ik zonder angst en vecht ik tot de finish zonder dat ik aan blessures denk.
door Jean Sasson