Ze leefde zelf als een kluizenaar, in een krappe, louche appartement in Somerville, die lange uren in het lab doorbracht. All-Nighters waren een normaal ding geworden. Ze had geen goede vrienden, ging niet op dates, ging niet eens alleen naar de film. Ze had een normaal leven opgeofferd om een doctoraat te krijgen en een wetenschapper te worden.
(She had been living like a hermit herself, in a cramped, seedy apartment in Somerville, spending long hours in the lab. All-nighters had become a regular thing. She didn't have any close friends, didn't go out on dates, didn't even go to the movies by herself. She had sacrificed a normal life in order to get a PhD, and become a scientist.)
Het personage in de roman "Micro" van Michael Crichton illustreert de intense toewijding die vaak nodig is om een doctoraat te bereiken en te gedijen in een wetenschappelijke carrière. Leven in een klein, vervallen appartement wijdt ze haar tijd om nachten in het lab te onderzoeken en door te brengen met haar academische ambities boven sociale connecties en persoonlijk leven. Dit weerspiegelt haar toewijding aan haar doelen, zelfs ten koste van normaliteit en relaties.
Haar levensstijl benadrukt de offers van velen in de academische wereld, met het gebrek aan evenwicht tussen persoonlijke en professionele bezigheden. Door af te zien van vriendschappen, datums en vrijetijdsactiviteiten zoals naar de film gaan, belichaamt ze het archetype van de gedreven wetenschapper, en benadrukt ze de veeleisende aard van haar vakgebied en de unieke focus die nodig is om erin te slagen.