Zwaarden. Dat is geen Faenorn; dat is slachten. De groot-seneschal haalde zijn schouders op. De Meester protesteerde niet. En inderdaad, welk wapen had hij kunnen bedenken dat hem beter zou passen? Vuur, zei ze. Dat zou hij niet doen, zei de seneschal. Je weet dat hij dat niet zou doen.
(Swords. That is no faenorn ; that is slaughter. The Grand Seneschal shrugged. The Master did not protest. And, indeed, what weapon could he have suggested that would suit him any better? Fire, she said. He would not, said the Seneschal. You know he would not.)
Het fragment uit "Chalice" van Robin McKinley illustreert een gespannen discussie over de aard van geweld en de juiste conflictmiddelen. De Groot-Seneschal en de Meester bespreken de implicaties van het gebruik van zwaarden, die eerder een gevoel van brutale slachting dan een nobel duel oproepen.
Het gesprek onthult het conflict tussen verschillende perspectieven op wapens, waarbij de seneschal de suggestie van vuur verwerpt, wat een dieper begrip van de waarden en persoonlijkheid van het personage impliceert. Dit moment benadrukt thema's als macht, moraliteit en de keuzes die individuen maken in momenten van conflict.
