Het citaat van de "Naked Lunch" van William S. Burroughs benadrukt de ernst van verslaving en het concept van totale behoefte. Het illustreert hoe een persoon die lijdt aan verslaving, zoals een drugsverslaafde, wordt geconsumeerd door hun verlangen en alle gevoel van moraliteit en controle verliest. Deze staat van totale behoefte kan individuen ertoe aanzetten om handelingen te plegen die ze normaal gesproken verwerpelijk vinden, met de wanhoop die verslaving met zich meebrengt.
Burroughs benadrukt dat dergelijke individuen, verwant aan een hondsdolle hond, niet in staat zijn om rationele keuzes te maken. Hun acties, gedreven door een overweldigende dwang, leiden hen ertoe hun waarden en relaties te verraden in een meedogenloze streven naar hun verslaving. De vergelijking onderstreept het idee dat verslaving een persoon transformeert in een schaduw van zichzelf, alleen gericht op het bevredigen van hun verlangens, wat kan leiden tot destructief gedrag.